Heimwee en een verjaardag
Door: Marjon Melissen
Blijf op de hoogte en volg Marjon
24 September 2013 | Canada, Calgary
Nou, dat zit er ook weer op: de voorlopig laatste verjaardig die ik in Canada zal vieren! Wel een beetje raar om te merken dat sommige dingen hier nu voorlopig het laatst zullen zijn: laatste verjaardag, laatste herfst semester, laatste thanksgiving en laatste Sinterklaas in Canada. Alhoewel ik er natuurlijk geen problemen heb dat dit mijn laatste Sinterklaas hier is!
Maar goed, het semester is ondertussen al weer volop in gang; 5 vakken, verslagen en toetsen, en vrijwilligers werk: alles is weer begonnen. Ik probeer elk jaar zo weinig mogelijk te doen tot mijn verjaardag, en dan ga ik volop aan de bak. Zo ook dit jaar, alhoewel ik al 2 (kleine) verslagen heb moeten inleveren. Daar kan ik dan nog wel tijd voor vrij maken.
Voor mijn verjaardag dit jaar heb ik niet echt heel veel bijzonders gedaan. Ik ben met mijn roommates uit eten geweest Downtown, helemaal opgetut natuurlijk, zoals het 'echte citygirls' behaagd (mag ik een teiltje?). Dat was erg gezellig, alhoewel het restaurant wat te wensen over liet.
Ik begin het meer en meer vervelend te vinden dat de fooien apart gegeven moeten worden. Omdat we studenten zijn, gaan serveerders/sters er van te voren vanuit dat we een slechte fooi geven, and nemen ons dus niet serieus. Dat resulteert dus in koude groenten en quasi-droog vlees. Echt zonde. Maar als mij ouders er bij zijn gebeurt dit nooit. En in Nederland heb ik ook het gevoel dat ik me er boos over kan maken en dat er naar mij geluisterd wordt. Hier is iedereen behoorlijk beleefd, en zeer sterk tegen het neppe aan.
Je kunt het vast wel al horen, ik ben een beetje homesick. Mijn verjaardag stelde niet zo heel veel voor, en toen papa zei dat hij iedereen op kantoor taart had gehaald, miste ik thuis toch best wel. Gelukkig ben ik maandag avond de kroeg in gegaan met vrienden, en kon ik de dag feestelijk afsluiten met veel bier, mijn eigen verjaardagstaart, en vooral veel gezelligheid. Ik heb zelfs nog iemand anders z'n verjaardag een beetje beter kunnen maken door de helft van de taart (die we niet op konden) aan een andere jarige job in de kroeg te geven.
Al met al dus best wel een degelijke dag. Maar helaas, ik moet nu weer met mijn neus in de boeken. Dat diploma krijg ik niet vanzelf helaas.
Groetjes vanuit Canada,
Marjon
Maar goed, het semester is ondertussen al weer volop in gang; 5 vakken, verslagen en toetsen, en vrijwilligers werk: alles is weer begonnen. Ik probeer elk jaar zo weinig mogelijk te doen tot mijn verjaardag, en dan ga ik volop aan de bak. Zo ook dit jaar, alhoewel ik al 2 (kleine) verslagen heb moeten inleveren. Daar kan ik dan nog wel tijd voor vrij maken.
Voor mijn verjaardag dit jaar heb ik niet echt heel veel bijzonders gedaan. Ik ben met mijn roommates uit eten geweest Downtown, helemaal opgetut natuurlijk, zoals het 'echte citygirls' behaagd (mag ik een teiltje?). Dat was erg gezellig, alhoewel het restaurant wat te wensen over liet.
Ik begin het meer en meer vervelend te vinden dat de fooien apart gegeven moeten worden. Omdat we studenten zijn, gaan serveerders/sters er van te voren vanuit dat we een slechte fooi geven, and nemen ons dus niet serieus. Dat resulteert dus in koude groenten en quasi-droog vlees. Echt zonde. Maar als mij ouders er bij zijn gebeurt dit nooit. En in Nederland heb ik ook het gevoel dat ik me er boos over kan maken en dat er naar mij geluisterd wordt. Hier is iedereen behoorlijk beleefd, en zeer sterk tegen het neppe aan.
Je kunt het vast wel al horen, ik ben een beetje homesick. Mijn verjaardag stelde niet zo heel veel voor, en toen papa zei dat hij iedereen op kantoor taart had gehaald, miste ik thuis toch best wel. Gelukkig ben ik maandag avond de kroeg in gegaan met vrienden, en kon ik de dag feestelijk afsluiten met veel bier, mijn eigen verjaardagstaart, en vooral veel gezelligheid. Ik heb zelfs nog iemand anders z'n verjaardag een beetje beter kunnen maken door de helft van de taart (die we niet op konden) aan een andere jarige job in de kroeg te geven.
Al met al dus best wel een degelijke dag. Maar helaas, ik moet nu weer met mijn neus in de boeken. Dat diploma krijg ik niet vanzelf helaas.
Groetjes vanuit Canada,
Marjon
-
25 September 2013 - 01:44
Jacob:
He meid, het was niet mij bedoeling heimwee bij je op te wekken maar je het gevoel te geven dat we met elkaar weten dat je er bent en jarig was. Als je nu weer gaat eten geef dan eerst tien of vijftien dollar fooi en vertel er dan bij waarom je dat doet. Misschien dat dit helpt. He stuk ga knallen. Liefs Jacob -
25 September 2013 - 09:40
Jenny:
He lieve (ex-) jarige, alsnog van harte gefeliciteerd vanuit een grijs Zandvoort. Weer te laat, natuurlijk, met onze felicitaties maar niet minder hartelijk gemeend. Je dag zit er weer op. Als je nu volgend jaar dichterbij woont/studeert/werkt, komt iedereen.....
Lieve meid, nog veel succes daar. Zet 'm op en laat die Canadese serveersters een poepie ruiken, dikke kus, Jenny en rest v.d. fam. -
25 September 2013 - 14:58
Warna:
Ha blondje! Nou, zo spannend was dat gebak nou ook weer niet, gewoon op schoot, al werkend achter de computer. Je hebt dus niet echt wat gemist. En jouw taart was (aan de foto's op FB te zien) een stuk groter en had bovendien kaarsjes. Dikke kus! -
26 September 2013 - 20:40
Marjon Melissen:
Dank je wel Jenny!
En ja iedereen, dat weet ik allemaal wel, maar kun je me aub vertellen waar jullie het idee vandaan halen dat heimwee iets rationeels is? Misschien dat ik aan een gefundeerde theorie iets heb, want verder is het volgens mij allemaal emotie... :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
